بومی‌سازی در دو معنای متمایز “تمرکز صنایع بومی بر مبنای مزیت آمایشی” و “تبدیل پتانسیل‌های صنعتی داخل یک کشور به توان تولیدی واقعی” به کار می‌رود. هر دو معنای این مفهوم از کلیدهای رشد صنعتی در کشورهای نوظهور هستند و دلیل این امر نیز تکیه بر بنیه تولیدی داخلی و نگاه “درون‌زایی” اقتصادی است که در اسناد بالادستی خصوصاً سند سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغ‌شده از سوی مقام معظم رهبری (مد ظله) ترسیم شده است. حمایت از تولید ملی، تکیه بر مردم، و دانش‌بنیان بودن اقتصاد سه بعد کلیدی این سیاست‌ها هستند که الزاماتی را در بُعد خرد (خانوارها و بنگاه‌های تولیدی و خدماتی کشور) و در بعد کلان (سیاست‌گذاری دولتی) ایجاد می‌کنند. شرکت سرمایه‌گذاری پارسیان به عنوان یک شرکت خصوصی پیشرو 
در زمینه زنجیره ارزش فولاد، با طرح‌ریزی یک نظام یکپارچه و سیستماتیک بومی‌سازی در صنایع زیرمجموعه خود در حال پیگیری این ابعاد اقتصاد مقاومتی است و موفق شده است به نتایج ملموسی در این زمینه دست یابد که آخرین نمونه آن نیز عملکرد تولیدی بزرگترین شرکت صنعتی-معدنی زیرمجموعه سرمایه‌گذاری پارسیان (شرکت اپال پارسیان سنگان) در دست‌یابی به رکورد تولید بیش از ظرفیت اسمی کنسانتره سنگ آهن با استفاده از فرآیندهای بومی است. در ابتدای راه‌اندازی کارخانجات این شرکت کارخانه تولید کنسانتره با فرآیند غیربومی و تکنولوژی اروپایی زیر ظرفیت اسمی تولید میکرد. با استقرار تیم مهندسی اپال پارسیان و کسب تدریجی تجربه، ضعف فرآیندهای غیربومی اروپایی‌ها آشکار شد. در مرحله بعد، به صورت تدریجی فرآیندهای تولید بهبود یپدا کرد و در مسیر بهینهسازی قرار گرفت. شرکت سرمایه‌گذاری پارسیان موفق شد در سال مالی 1398 تولید کنسانتره در واحد 6/2 میلیون تنی را به بیش از 3 میلیون تن برساند. فائق آمدن بر مشکلات کارخانه کنسانتره با مهندسی بومی منجر به راهکارهای بهینه مدیریت خط تولید گندله نیز شده است به گونهای که بدون سرمایه‌گذاری اضافی میتوان با استفاده از تجربه کارخانه کنسانتره، میزان تولید گندله را (در صورت تأمین کنسانتره) به هفت میلیون تن در سال رساند. همچنین راهکارهایی برای چینش مستقل فیلترپرسها و ایجاد خطوط تولید موازی در کارخانه کنسانتره در حال پیگیری است که در صورت انجام منجر به گذر از رکورد کنونی تولید کنسانتره (3،090،000 تن) خواهد شد.